اگر در روابط با همسر، فرزندان، دوستان و آشنایان، عدالت را حاکم کنید مشکلات کمتری در زندگی خواهید داشت.
 

مقدمه 

ماه رمضان ، ماه دعا و نیایش، ماه خودسازی، ماه نماز و استغفار و آمرزش، ماه زیارت و دیدار اولیای الهی، ماه تهذیب اخلاق و رفتار، ماه پاکی جسم و جان، ماه ذکر توحید و تسبیح و تحمید الهی است. رمضان، بهار قرآن است. فرصتی برای سازندگی انسان ها و رهایی دادن آنها از بدی ها است. بهترین زمانی که می‌توانیم با قرآن انس بگیریم و مونس تنهایی های خودمان کنیم، ماه رمضان است. لازم است برای خودمان برنامه داشته باشیم تا از این کتاب انسان ساز استفاده درست ببریم.امام خمینی(ره) در زندگی خودشان هیچگاه از قرآن دوری نکردند و تمام برنامه های خود را منطبق با قرآن قرار می‌دادند. «هر روز حضرت امام خمینى(ره) داراى نظم و انضباط مخصوصى بودند, از جمله مقدارى از وقت شان را با قرائت آیات قرآن سپرى مى کردند, و کارها آن چنان بر طبق نظم و برنامه ریزى بود که به طور عادى هیچ گاه توجه به کارى موجب تضییع کار دیگرشان نمى شد.» [1] 

مشکلات امروز بشریت، بخاطر کمبود معنویت و اخلاق و فرهنگ و پیامد ضعف عقیده و اخلاق و اندیشه است. هر اندازه از قرآن فاصله بگیریم زندگی ما هم دچار آسیب و صدمات زیادی خواهد شد و باید بدانیم که توسعه تکنیک و صنعت، گسترش دانش های طبیعی و تجربی و افزایش ابزارهای رفاه، بدون ایمان و عدالت و اخلاق انبیایی دردهای بشریت را درمان نمی کند. برای درمان درد ها نیاز دارید به یک متخصص مراجعه کنید تا دردها را بشناسد و طبق آنها برای شما دارد تجویز کند. 
 

سبک زندگی قرآن پسند

در این نوشتار می‌خواهیم به سفارش های از قرآن که اگر عمل کنیم خیلی از رفتارهای مان شکل دیگری بخود بگیرند اشاره کنیم:
 
1. فکر کنید، بعد رفتار نشان دهید
اختلافاتی که در بین افراد بوجود می‌آید، نشات گرفته از عجول بودن در عمل کردن است. زن و شوهر بخاطر حرف های که اساس ندارد با یکدیگر دعوا می‌گفتند، رفاقت های طولانی مدت بخاطر خبر های دروغ، از هم گسیخته می‌شود. برای اینکه آرامش داشته باشید و اسیر مشکلات نشوید باید خبرهای که برای شما می‌آورند را عاقلانه مورد بررسی قرار دهید و بعد از آن وارد مرحله عمل کنید. خداوند در قرآن کریم می فرماید؛ «اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، اگر فاسقى براى شما خبرى آورد بررسى و تحقیق کنید تا مبادا گروهى را به نادانى آسیب رسانید، آن گاه از کرده خود پشیمان گردید.» [2]
 
2. صلح جو باشید نه  تخریب کننده
آرامش و راحتی را باید با رفتارهای مثبت خودتان کسب کنید چون با خشونت و رفتار منفی، اطراف شما خالی خواهد شد و هیچ لذتی از زندگی نخواهید برد.سعی کنید در زندگی مانند چسب باشید تا چیزهای شکسته را به هم وصل کنید نه اینکه مانند چکش باشید که باعث شکسته شدن اشیاء شوید. اگر بین دوستان و آشنایان شما  کدورتی هست، میان ایشان صلح و سازش برقرار کنید و خود نیز اهل صلح و سازش باشید. «به حقیقت مؤمنان همه برادر یکدیگرند پس همیشه بین برادران ایمانی خود صلح دهید.» [3]

توجه: با صحبت کردن می‌توانید بین دوستان خود ارتباط برقرار کنید و صلح ایجاد کنید. اما با همین صحبت کردن می‌توانید رابطه ها را خراب کنید و باعث کینه و دشمنی بین افراد شوید. 
 
3. عدالت را حاکم زندگی خود کنید
در زندگی اجتماعی و شخصی خود، عادل باشید و براساس حق قضاوت کنید و در اجرای حق، میان دوست و آشنا با غریبه فرقی نگذارید. عدالت یک نیازی است که قرآن سفارش های زیادی دارد تا در زندگی ها وجود داشته باشد «فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا ۖ. پس هر گاه به حکم حق برگشت با حفظ عدالت میان آنها را صلح دهید و همیشه (با هر دوست و دشمنی) عدالت کنید.» [4]

اگر در روابط با همسر، فرزندان، دوستان و آشنایان، عدالت را حاکم کنید مشکلات کمتری در زندگی خواهید داشت. تمام پیامبران سعی داشتند که جامعه را با عدالت پیش ببرند. یکی از اسلام شناسان معاصر در این زمینه می نویسد: «رجال آسمانی، قوانین الهی را بی پروا و بدون واهمه اجرا می کردند و هرگز عواطف انسانی یا پیوند خویشاوندی و منافع زودگذر مادی آنان را تحت تأثیر قرار نمی داد. پیامبر(ص) خود، پیشگام ترین فرد در اجرای قوانین اسلام بود».[5]
 
4. هیچ فردی را مسخره نکنید
یکی از صفت های که باعث فروپاشی روابط می‌شود، مسخره کردن دیگران است. اگر این صفت در شما وجود دارد باید آن را حذف کنید تا روح شما به سمت تکامل برود. مسخره کردن دیگران یک صفت ناپسندی است که اسباب خنده برخی افراد می‌شود اما قلب فردی که مورد تمسخر قرار می‌گیرد را درد آلود می‌کند. قرآن کریم هم سفارش دارد که از این صفت اجتناب کنید شاید آن فرد از شما بالاتر و ارزشمند تر باشد. «ای اهل ایمان، مؤمنان هرگز نباید قومی قوم دیگر را مسخره و استهزا کنند، شاید آن قوم که مسخره می‌کنند از خود آنان بهتر باشند.» [6] 

پی نوشت :
[1] محمد حسن رحیمیان، در سایه آفتاب، قم: حضور، 1378 چاپ هفتم، صفحه 183
[2] قرآن کریم، سوره مبارکه حجرات، آیه 6
[3] همان، آیه 10
[4] همان، آیه 9
[5] قانونگرایی در سیره معصومان(ع)»، علیرضا انصاری، ماه نامه پیام کوثر، شماره 25.
[6] قرآن کریم، سوره مبارکه حجرات، آیه 11